Dag 2 en heel vroeg in de ochtend dag 3

Daar rijden we dan, inmiddels bijna de enerverende stad Accra uit. Aangezien we een aantal koffers mistten waren we gedwongen om nog een dag en nacht in Accra door te brengen. Wat Madelief gister ook al schreef. Het plan moest dus aangepast worden, en pastor Kofie en onze chauffeur 'Sammy the whiteman' bedachten een alternatief programma. We startten gisterochtend met een ontbijt bij het hotel waar we sliepen. We kregen zoete, hele vullende, broodjes met een soort van omelet erop. Iedereen was hongerig dus het smaakte ons prima. De meeste van ons hadden goed geslapen, helaas sliep niet iedereen in een fatsoenlijk bed. We hadden 7 tweepersoonskamers voor 15 personen. Naomi, Paulien en Luna deelden een kamer en besloten toch echt niet met z'n drieën in de twijfelaar te gaan liggen. Ze hadden een extra bed gecreëerd van een stapel handdoeken van iedereen uit de groep, met daarom heen een kunstzinnige constructie van twee klamboes aan elkaar. Gelukkig hadden ook zij redelijk goed geslapen.

Na het ontbijt zijn we de stad in gegaan. Met onze witte bus vertrokken we vanaf het hotel over het hobbelpaadje en al snel keken we onze ogen uit. Je hoort verhalen over vrouwen die met kilo's spullen op hun hoofd lopen, mensen die je spullen willen verkopen, de geuren, de drukte.. nou als je het zelf allemaal ziet verkeer je je echt in een cultuurshock. Alexandro wist het mooi te omschrijven met het woord 'indrukwekkend'. We reden met de bus door de stad heen, waarbij we blij mogen zijn dat we weer heelhuids zijn terug gekomen. Het verkeer is 1 grote chaos en het is gewoon een kwestie van je bus/auto ertussen gooien en heel veel toeteren. De verhalen over de busjes die in Afrika een tweede leven krijgen, werden hier bevestigd. In de stad krioelt het van de Hyundai en Volkswagen busjes die volgestampt zitten met veel te veel mensen. Op elk busjes staat wel een sticker met Jezus erop of uitspraken als 'God lives', 'God protect us', grappig als je bedenkt dat het altijd maar weer de vraag is of je heelhuids thuiskomt. In de lange files en wachten voor de stoplichten lopen er allemaal mensen met spullen langs je auto. Van kussens, tot ballonnen, tot pinda's, fruit en water, alles komt voorbij. En dan nog niet te spreken over de markten langs de kanten van de weg, waar het krioelt van de mensen en er allerlei boodschappen door speakers worden geschreeuwd. Na een bezoek aan een botanische tuin en het winkelcentrum, gingen we richting het vliegveld. Biddend dat onze koffers vandaag wel aan zouden komen. Daar zaten we dan met z'n 15'en en na ongeveer 45 minuten bleek dat de 5 ontbrekende koffers er waren, wat een opluchting. Ook was de opluchting van het gezicht van pastor Kofie af te lezen. Na een lange, maar indrukwekkende dag kwamen we terug bij het hotel en zijn we allemaal vroeg gaan slapen. De wekker ging weer om 4:45 uur om vervolgens om 5:15 uur te verzamelen voor vertrek. We hopen op een voorspoedige doorreis, dat lezen jullie vanavond!