Dag 14 en 15:Verjaardag, afscheid en lange reisdag

Zondag 28 juli werden we gezond en vrolijk wakker, er viel namelijk iets te vieren: Jelmer werd 29! Originele Ghanese kleding lag klaar om aan te trekken en alle kinderen van de school hadden een vlaggetje gemaakt waar een vlaggenlijn van gemaakt was. Na een vrolijk ontbijt stond de bus 3 kwartier eerder dan afgesproken, klaar ( zo kan het dus ook in Ghana). Voor de laatste keer in de bus naar het project. Daar stond ons weer een indrukwekkende kerkdienst te wachten. We kwamen rond 9 uur aan in een bijna lege kerk, terwijl de dienst toch echt om 9uur begon. Langzaam druppelde de mensen binnen om zo rond 10uur toch een propvolle kerk te hebben. Vandaag was het extra druk vanwege de begrafenis in het dorp. Alle familieleden waren aanwezig en de hele familie was hetzelfde gekleed. De kerk zong een lied voor hen, met als betekenis dat de gemeente hen niet alleen liet staan en dat ze mochten vertrouwen op God.
Daarna zong de familie een danklied. Uiteraard werd hier volop bij gedanst. Dit alles vond plaats na de preek van Jelmer over leven met God, een preek van pastor Kofi en een inspirerende woorden van zijn dochter.
Na afloop hebben we geluncht en geproost met de “kookploeg” en de directeur van de school.
De middag stond in het teken van wassen, inpakken, relaxen en voorbereiden op de lange reisdag van maandag.
We hebben de zondagavond afgesloten met een pizza, en verschillende spelletjes.

De volgende ochtend vroeg op: het busje zou er half 7 zijn! We moesten immers ruim 6 uur rijden richting Cape Coast. Half 7 geen busje... 7 uur, geen busje... half 8: daar was het busje dan! En toen inladen van het busje... dat bleek nog een hele uitdaging: koffers erin, eruit, erin enz enz uiteindelijk reden we na half 9 weg... om eerst langs te school te gaan om daar spullen af te geven. Nog een laatste keer werden we uitgezwaaid door vele kinderen. Vervolgens hebben we een lange reisdag gehad. Met een lunch pas rond half 4 dus iedereen was behoorlijk gaar... Uiteindelijk bereikte we Cape Coast zo rond 5 uur. Daar was het nog even spannend of we ford Elmina in mochten omdat dit om 5 uur sloot. Na wat onderhandeling van de pastor mochten we naar binnen. En waren we met elkaar opnieuw flink onder de indruk, niet voor het eerst deze vakantie. Alleen nu niet van het land, kinderen of armoede maar van de geschiedenis van de slavernij. Heel indrukwekkend om in de cellen te staan, in de “ room of no return” en om opgesloten te worden in een Afrikaanse dodencel. Een ford waar wij als Nederland een zeer wreed stukje geschiedenis hebben geschreven.

Na deze indrukwekkende middag hebben we het hotel opgezocht. Een hapje gegeten en zijn we naar bed gegaan. Morgen staat het national park op het programma. Nog even genieten van dit indrukwekkende land.